Ирәмәлгә сәйәхәт: әкиәти хәҡиҡәт: различия между версиями

{{тема|Башҡортостан|Туризм|Рәсәйҙә туризм}}<!--Добавляйте самые главные категории-темы, разделяя символом "|" -->

Сирләп дауаханаға эләктем. Дауаланыу бер ниндәй ҙә һөҙөмтә бирмәй — алҡа китеш юҡ. Палатала бергә ятҡан ҡарт миңә Ирәмәл тураһында һөйләне. Беҙҙә ундай изге урындар булмағанлыҡтан, эстән генә: „Әкиәтеңде«Әкиәтеңде һөйләмә, ниндәйҙер таш кемделер дауалһын, имеш…“имеш…» — тип уйланым… һәм һуңынан был һөйләшеүҙе бөтөнләй оноттом. Күптән түгел миндә яман шеш булыуына шик белдерҙеләр. Шул ваҡыт ҡапыл теге ҡарттың һөйләгәндәре хәтеремә килде, Интернетҡа инеп, Ирәмәл, ниндәй тау, ниндәй үҙенсәлеге булыуы хаҡында мәғлүмәттәр эҙләй башланым. Юлға оҙпҡ йыйындым, ҡурҡытты ла, ни тиһәң дә 3000 километр самаһы. Златоустҡа тиклем поезд менән килдем, артабан Төлөккәсә автостоп ысулын һайланым һәм шул көндө үк Төлөккә килеп еттем. Аллаһы Тәғәлә юлыма изге күңелле, яҡшы юлдаштар сығарып торҙо, улар хатта тауҙың итәгенә тиклем килтерҙе.

Ниндәйҙер ваҡытта, Аллаһмы йәки тау эйәләреме, бәлки, ошонда йәшәгән башҡа йән эйәләрелер — мин быны аңлата алмайым, быға барып етмәгәнмен, өлгөрмәгәнмен әле — миңә ҡыйын икәнлеген күреп, ярҙам ебәрҙе: минән алда ғына өс ҡустым бара, мин уларҙан ҡалмаҫҡа тырышып, арттарынан эйәрәм. „Улар«Улар бит ҡустыларым, уларҙың артынан барырға кәрәк“кәрәк», — тип уйлайым. Шулай платоға ла барып еттем. Киске сәғәт 5-тәрҙә артыла башлағайным, платоға килеп еткәндә сәғәт төнгө икенсе киткәйне. Платола торам һәм алдымда тағы ла бер үркәс булыуын күрәм. Текә, ҙур-ҙур таштар менән уратылған. Башымдан бер генә уй үтте: менә алмаясаҡмын.

Иртән бөтөн тән һыҙлай, аяҡтар өйкәлгән, ауыртмаған ер юҡ. Тау башына ҡарарйым да, саҡ иламайым: менә алмаясаҡмын. Кирегә йыйына башланым, ә күңелде нимәлер өйкәп тора: 3000 километр юл үтеп килдем, тауға артылдым… һәм башына менеп етә алманым… Ҡапыл артымда ҡустым Александрҙың тауышын ишетәм: „Коля«Коля, тауға менмәһәң, һин бит үҙеңде ихтирам итмәйәсәкһең. Хәҙер кире боролоп китһәң, барлыҡ тормошоңдо ҡыйратасаҡһың. Күпме ер үттең, тауға килдең һәм саҡ ҡына ҡалғас менәеп етмәнең. Мин һине алып менәм. Биштәреңде ҡалдыр шунда. Киттек!“» Һәм һын алға үтте. Тормошта ул төйөрөм, ә бында нисектер, һонторораҡ. Шулай мине тауҙың өстән бер өлөшөнә тиклем артынан эйәртеп алып барҙы. Мин биш ташты үтәм дә ял итәм, биш ташты үтәм дә ял итәм. Ниһайәт, тауҙың башына менеп еттем. Яйлап уны тулыһынса урап сыҡтым.

Миңә Ирәмәл оҡшаны. Хәҙер бына икенсе тапҡыр күтәрелергә ниәтләйем. Беренсе тапҡыр, моғайын, бәлки, тау мине аңламағандыр йәки мин уны. Бәлки, бында ҡасандыр йәшәгән юғары аң: „Әһә«Әһә, ҡасандыр мине таш тигәйнең, бына хәҙер һин кем дә мин кем икәнлеген уйла. Мин һиңә минең менән аралашыусы кешеләр ебәрәм. Улар менән аралашып, үҙеңдең тормошоңдо ҡайтанан ҡара“ҡара», — тип уйлағандыр. Нисек кенә булмаһын, бында ниндәйҙер мөғжизә бар.